Kwestia gustu. Znajomi powiedzieli mi, żebym koniecznie obejrzała, że będę płakać. I powiem szczerze, że popłakałam się, głownie przez to, że bohaterka była chora na białaczkę, a jest to sprawa bardzo mi bliska :) Tak więc "punkt widzenia zależy od punktu siedzenia". Dodam jeszcze, że moi znajomi, którzy tak polecali ten film mają po ćwierć wieku :)

Też mam znajomych, którzy uwielbiają ten film, a są moimi rówieśnikami. Nie chodzi mi tutaj o chorobę, na jaką cierpiała główna bohaterka, a pokazanie nierealnej, bajkowej miłości.

Dokładnie, dla mnie też dno.

Pozostaje mi się pod tym podpisać. Bardzo banalny i nudny film. Już bardziej mi się "Keith" podobał.